De keerzijde van een verre emigratie
Op bezoek in België na een verre emigratie
Half oktober 2023 werd ik 32 jaar, gaf ik een verjaardags-/afscheidsfeestje en eind oktober vertrok ik naar Nicaragua.
Na twee jaar voorbereidingen was het zover en kon ik eindelijk naar het buitenland vertrekken. Aangezien mijn werk voor de INA community 100% op afstand gebeurt en ik ook mijn bedrijf Nexus Pursuit op die manier georganiseerd heb, was het mogelijk om van eender waar ter wereld te werken.
Het enige dat ik nodig heb voor mijn activiteiten is een stabiele internetverbinding, wat in niet-Westerse landen niet vanzelfsprekend was.
Mijn hart verloren aan Nicaragua
De eerste drie weken werd ik vergezeld door mijn vriend, die op dat moment nog niet klaar was om te emigreren. Daarna stond ik er alleen voor.
In 2022, toen we samen een maand Nicaragua doorgereisd hadden, had ik mijn hart verloren aan dit prachtige land en wou ik er langer vertoeven. Mijn vriend was nog niet zo snel overtuigd. Daarom besloten we dat hij nog andere zuiderse landen zou ontdekken om na te gaan of hij al dan niet ergens anders wel hetzelfde gevoel kon ervaren als mij.
Verlangen om te emigreren
Voor we vertrokken hadden we samen uitgezocht wat voor mij een ideale verblijfplaats zou zijn. We besloten om na bijna twee jaar samen te zijn voor een langeafstandsrelatie te gaan. We zouden wel zien hoe het verder zou lopen. We waren er beiden van overtuigd dat ik mijn verlangen om naar het buitenland te emigreren moest realiseren. Onze relatie mocht dit niet in de weg staan.
Aangezien ik de Spaanse taal nog niet machtig ben, was het voor mij belangrijk dat ik met de huisbazen op zijn minst Engels kon spreken. We moesten niet ver zoeken voor we mijn nieuwe thuisbasis vonden.
Een afgelegen plek op het platteland, genaamd Masatepe in Nicaragua mét een huisbazin van Nederland.
Vereisten voor mijn nieuwe thuisland
Het land is niet toeristisch zoals het buurland Costa Rica, wat ik één van de positieve redenen vond om naar Nicaragua te vertrekken.
Voor mij kwam het perfect uit dat ik op een domein zat waar andere buitenlanders verbleven, waar ik Engels tegen kon praten en met mijn huisbazin zelfs Nederlands.
Buiten het domein werd ik dan wel gedwongen om uit mijn comfortzone te treden en Spaans te spreken, want de lokale bevolking op die plek spreekt geen Engels.
Leven en werken op het ritme van de natuur
Na drie weken vertrok mijn vriend en begon ik mijn eigen ritme te vinden. Meetings om 6u ’s morgens kwamen door het grote tijdsverschil met de Benelux frequent voor. Aangezien ik ’s morgens rond 5u al wakker werd door het concert van vogels, hanen en honden die de start van de dag aankondigden, was dit voor mij geen probleem.
De dag was dan ook al om 6u ’s avonds voorbij, omdat dan de zon onderging en de krekels met hun eigen concert begonnen. Ik kan tot op de dag van vandaag nog steeds enorm genieten van het leven op het ritme van de natuur.
Als introvert in een nieuw land
Als introvert geniet ik van het alleen zijn en mijn energie voor mezelf te mogen houden. Naar de markt gaan, andere plekken bezoeken en op restaurant gaan, deed ik daarom ook graag alleen.
In een land zijn waar tijdsdruk niet bestaat, betekent ook dat je heel gemakkelijk met anderen een gesprek kan aangaan als je dat wenst. Ik heb mensen ontmoet van over de hele wereld singles, koppels, vrienden, gepensioneerden, enzovoort.
Mensen die al meer dan tien jaar aan het rondreizen waren, maar ook mensen die enkel overwinteren of zelfs mensen die hun job opgegeven hadden en wel zouden zien waar en hoe ze terechtkwamen.
De start van mijn emigratie buiten Europa
Het viel me op dat ook de mensen die ik leerde kennen, hun belemmerende gedachten losgelaten hadden en kozen voor een ander pad. Het pad van geen stress en vooral genieten. Ik vond exact hetgeen waar ik nood aan had: anderen die net zoals mij hun leven anders wilden inrichten en het bekende wilden loslaten, omdat het ook voor hen te beperkend werkte.
Wonen en werken in dankbaarheid
Alleen in een vreemd land zijn kan heel confronterend zijn, maar op enkele maanden tijd groeide ik enorm. Ik leerde mezelf nog beter kennen en kreeg ook antwoorden op existentiële vragen.
Wat kon ik genieten van mediteren, waarbij het gebeurde dat ik op het einde mijn ogen opende en zag dat de honden op het domein zich aangetrokken voelde door mijn energie en zich rondom mij genesteld hadden. Of het moment dat ik in mijn tuin per ongeluk in slaap viel en wakker werd na zonsondergang en omringd werd door vuurvliegjes.
Terwijl ik buiten op mijn laptop aan het werk was, werd ik vergezeld door talloze prachtige kolibries en vlinders. Ik was zo dankbaar voor deze momenten en deze prachtige kans om te kunnen wonen en werken vanuit Centraal-Amerika.
Contrast met de “thuisbasis”: de stress van het Westen
Wat ik de voorbije eerste maanden qua emoties en gedachten meemaakte, was moeilijk om over te brengen aan mensen die ik sprak uit België. Ik kreeg tijdens zowel privé-als werkcalls vaak de stress van het Westen nog binnen, waardoor ik opnieuw voelde dat er bij mij veel veranderd was en ik heel positief door het leven ging.
Cultuurshock: terug wennen aan België
Aangezien ik niet op voorhand kon weten hoe die eerste drie maanden zouden zijn, ging ik na drie maanden op bezoek in België. Ik keek er eerlijk gezegd wel naar uit om mijn vrienden, familie en zakelijke relaties nog eens te zien. Helaas had ik er niet bij stilgestaan dat ik op een ander tempo door het leven ging.
Ik was het al drie maanden gewoon om heel productief te kunnen werken, omdat er geen onderbrekingen waren door het tijdsverschil, op te staan en slaperig te worden op het ritme van de natuur, mij zonder haast te kunnen verplaatsen want file bestond niet, elke dag een energieboost te krijgen van de zon, enzovoort.
Het Belgisch tempo verleerd
Ik voelde me zo vreemd, bleek dat ik het Belgisch tempo verleerd was. Ik kon al die prikkels niet meer aan én mijn productiviteit was ver te zoeken. Ik was namelijk constant uitgeput door de prikkels en het gebrek aan geen of te weinig zon. Ik telde al vanaf mijn aankomstdag het moment af dat ik weer kon vertrekken, want het weer was me niet gunstig en had een grote impact op mijn gemoedstoestand.
Ik leefde van afspraak naar afspraak en de tijd ertussen was ik voornamelijk bezig met mezelf op te peppen om alles gedaan te krijgen. Ik besefte tegelijkertijd dat het niet slim was om mijn agenda zo druk te bezetten met afspraken en daarnaast ook nog te verwachten dat ik voltijds kon werken.
Settelen in een ander land: mijn geleerde lessen
Wat een leerrijke periode was het, nu ik erop terugkijk. Mijn geleerde lessen wil ik graag met jullie delen:
- Heb de eerste paar maanden geen verwachtingen van jezelf in het nieuwe thuisland. Je moet alles op je laten afkomen en de rollercoaster van emoties verwerken en dit vraagt tijd. Je zal merken dat je alles wat je gewoon bent om te doen zal moeten herzien, want jij hebt bepaalde vooroordelen ontwikkeld door je culturele achtergrond en zal altijd de ‘gast’ zijn in het nieuwe land en je moeten aanpassen.
- Heb bij je eerste heenreis naar je thuis opnieuw geen te hoge verwachtingen van jezelf, je bent veranderd en hebt geproefd van hoe het anders kan. Probeer ook nooit te denken dat wat jij meemaakt voor anderen ook zo zal zijn, want iedereen is uniek en zal dingen op zijn of haar manier ervaren.
- Heb ook respect voor anderen die geen interesse hebben in jouw nieuwe inzichten, sommige mensen hebben hier geen boodschap aan.
- Het emigratieavontuur is echt een avontuur waarbij je je persoonlijk ontwikkelt Hierdoor is het noodzakelijk dat je andere zaken, zoals bijvoorbeeld je business, op een lager pitje kan zetten en je je hierbij goed voelt. Financiële stress is het laatste wat je erbij wilt hebben als je de andere emoties na je grote stap aan het ervaren bent.
Dit zijn slechts enkele tips die je van mij krijgt. Er zijn nog tal van andere tips die zowel de andere ervaringsdeskundigen als ikzelf aan jou kunnen geven.
Want emigreren kan je leren. Hiervoor kan je terecht in onze community, zodat jij waarschijnlijk veel beter voorbereid aan je buitenlands avontuur start dan ik. Schrijf je hier in voor onze eerstvolgende livesessie.
